Na Margaret River hebben we onze koers oostwaarts op weg naar Sydney ingezet. De zuidkust van West-Australie is van een ongekende schoonheid. Azuurblauwe zee en parelwitte stranden, alleen bij aanwezigheid van wat wind voelt het al snel koel aan. De watertemperatuur bedroeg hier ongeveer 20 graden zowat 3 graden warmer dan normaal, toe te schrijven aan het El Nino effect. Maar bij winden die afkomstig zijn van de zuidpool lijkt het precies of de temperatuur 10 graden minder is. Deze streek is zeker een topper voor mensen die maar voor 2 tot 3 weken naar Australie willen en geen zin hebben om dagelijks 500 km te rijden.
Om eens iets anders op te snuiven dan altijd maar de oceaan deden we in het binnenland een 'tree top walk'. Op stellingen wandel je op ruim 40 meter hoogte tussen de toppen van de bomen. Zeker geen plaats voor mensen met hoogtevrees.
Wegens 'tijdsgebrek' hebben we niet al te lang hier kunnen profiteren, want er wachtte ons een nieuwe beproeving... De Nullarbor (semi-woestijn) genaamd met een gemiddelde temperatuur van 40 graden. Een 2200 km lange weg van Esperance tot Adelaide met omzeggens niets te zien onderweg of je hebt een 4x4 nodig om deze regio te verkennen. Winkels zijn vrijwel onbestaand, honderden kilometers zonder gsm-ontvangst, garages, internet, bezienswaardigheden... Dus je kan hier maar beter voorzien om geen panne met de wagen te hebben. Ziekenhuizen zijn hier onbestaand en de snelweg werd soms gebruikt als vliegveld. Dus uitkijken tijdens het rijden dat er geen vliegtuig zijn landing wou inzetten. Dit is een van de gebieden van de Flying Doctors.
Op een bepaald ogenblik leek er genoeg wind te staan om te kiten, maar met dit alles in het achterhoofd en zo alleen op het strand hebben we de kites maar mooi in de zak gelaten. Leek ons veiliger.
Benzineprijzen zijn hier hoog en water is zeer schaars. Na 3 volledige dagen rijden, waren we gelukkig toen we eindelijk terug in de bewoonde wereld toekwamen.
Adelaide druk en mediteraan warm. Tijdens onze drivetrip moesten we de klok in totaal met 2h30 doordraaien, wat ons nu zelfs met een kleine jetlag opzadelde. Alles is hier drukker en meer bewoond dan aan de Westkust. Kortom een nieuw deel van Australie.
Nu zakken we af naar Melbourne met onderweg een van de mooiste routes ter wereld, the great ocean road.
Wat een weg ... en wat een eenzaamheid, héél erg ondenkbaar hier !!
BeantwoordenVerwijderenBenieuwd naar meer !!
Groetjes
Gerd en co
Met een paar weken vertraging jullie verslag gelezen... 'k moet toch bij zijn...'k kan het me levendig voorstellen die hitte , 't moet alvast prachtig zijn.
BeantwoordenVerwijderen