Fiji was awesome

Na onze vrij hectische exit in Sydney waren we zeer nieuwsgierig naar de Fiji-eilanden, zeker na al het positieve dat we er al over hoorden. Onze verwachtingen werden meer dan overtroffen. We moeten eigenlijk bekennen dat we nog nooit z'n vriendelijke mensen zijn tegengekomen. Een voor een zijn de fijianen prachtige mensen met een heel warm hart. Zelfs de douaniers lachen je toe en smeken je bij je vertrek om zeker terug te komen.

We landden op het hoofdeiland Vitu Levu en vertrokken 's anderendaags op vijfdaagse trip naar 2 verschillende eilanden (Waya Lailai en Naviti). De eilanden zijn allemaal prachtig en paradijselijk. Sommigen zijn kleiner dan een voetbalveld, soms omzoomd met parelwit zand, anderen bergachtig met zeer rotsformaties, restanten van vroegere vulkaanerupties.

Er gewoon tussendoor varen was een streling voor onze ogen en er een paar dagen en nachten op doorbrengen was voor ons echt genieten. Het voelde aan als een vakantie in onze reis ;-) (sorry voor al de harde werkers daar thuis) en zeker een van de hoogtepunten tot nu toe.

Maar het was allemaal iets te mooi om waar te zijn en aan onze Fiji-droom kwam (gelukkig maar tijdelijk) een abrupt einde toen Tom tijdens een spelletje beachvolley zijn schouder uit de kom sloeg. Op zich niets ernstig, maar de keerzijde van de medaille als je op zo'n mooie verlaten eilandjes midden in de oceaan zit, is dat het soms lang kan duren vooralleer je in het ziekenhuis belandt. Het kostte ons een bootrit, een helicoptervlucht en in totaal 20 uur (!) eer dat alles weer op z'n plaats zat.

We brachten een nacht door (voor Tom eentje om snel te vergeten) in een soort medisch centrum in een afgelegen dorpje. Maar iets wat we zeker nooit zullen vergeten, is hoe behulpzaam en bezorgd iedereen in dat dorpje was. Ze gaven ons lekker eten, drinken en een slaapplaats. Tom kreeg zelfs een massage rond z'n schouder. Toen we dan 's morgens met de helicopter vertrokken, stond heel het dorp ons uit te wuiven, echt pakkend.

Om dit alles 'door te spoelen' boekten we toch nog een dag en nacht op een eiland en genoten we er nog meer dan voordien.


Fiji zal voorgoed in ons geheugen blijven, zeker door de paradijselijke eilanden, maar nog meer door de vriendelijkste mensen ooit!

Ondertussen cruisen we op de Pacific Coastal Highway in California, van L.A. naar San Fransisico en terug, maar daarover later meer.