Panama

Hola amigos,

Het vierde continent op onze trip na 7 maanden was een feit. Centraal Amerika, warm, tropisch, latino en spaans sprekend. Na 2 jaren avondschool gevolgd te hebben werd het tijd om theorie in de praktijk om te zetten. Het begin was wat moeilijk, zeker voor Tom, al niet echt de beste, gemotiveerde en attentste leerling van de klas maar langzaam aan begint het wat beter te gaan.

Aangezien het merendeel van de mensen die we tegenkomen ook nog engels spreekt zullen we eigenlijk langer moeten blijven om de taal beter te beheersen. Voor iedereen begint te panikeren, we hebben onze terugvlucht naar Belgie reeds moeten boeken. 24 juni landen we en zullen ons dan weer moeten aanpassen aan de Belgische gewoontes.

Aangezien Costa Rica geen onbekend terrein was zijn we snel zuidwaarts getrokken richting de grens met Panama waar ons enkele verrassingen te wachten stonden. Informatie in de reisgidsen was beperkt, verouderd en internetsites (normaal een schat aan informatie) maakten ons ook al niet veel wijzer. Eerst was er de grensovergang Costa Rica-Panama die best bij daglicht wordt aangevat en nogal chaotisch was. Je neemt eerst een bus in Costa Rica die je afzet aan de grens. Dan moet je een exitstempel in je paspoort laten zetten om vervolgens bij de immigratiedienst van Panama aan te schuiven en een entrystempel te bekomen. Dit alles kan geklaard zijn op 5 minuten of 5 uur... Afhankelijk van de 'werkwilligheid' van de douaniers.

Onze eerste bestemming was in de buurt van Punta Chame maar bij aankomst bleek geen enkele taxichauffeur het hostel nog te kennen. Naderhand bleek bij navraag het hostel niet meer te bestaan en vervangen te zijn door een resort. Een taxirijder zocht met ons naar een betaalbaar logie maar dit bleek onmogelijk te zijn. 130 dollar per nacht was een koopje in deze regio. Geen spek voor onze bek. Uiteindelijk vonden we een hospidaje voor 20 dollar alleen op kilometers van het strand. Geen ideale oplossing als je wil kiten.

Met lokale busjes en wat zoeken bleek uiteindelijk Punta Chame nog een 30 km verwijderd te zijn vanwaar ons logie zich bevond. Een verlaten schiereiland waar geen toeristen te bespeuren zijn. Het enige hostel in het dorp had gelukkig nog plaats vrij en we verhuisden ons materiaal hiernaartoe. Op 7 dagen is de wind hier niet doorgekomen en nadat onze 2de laptop van de reis gesmolten was vonden we het genoeg geweest. Verlaten eilanden, rust en dergelijke zijn prachtig als je eens 2 weken op vakantie wilt gaan maar na 7 maanden heb je geen zin meer om weken te wachten op wind die er toch niet meer ging komen.

We verlieten Punta Chame en Panama City was de volgende stop. Ondanks dat het een stad was gaf het ons toch een goed gevoel. We deden wat aan shopping, Panama is dus het shopparadijs van Centraal-Amerika en huppelden enkele dagen in de stad rond.

Nu zijn we op de terugweg naar Costa Rica om ineens door te steken naar Nicaragua. Een land waar we veel goeds van hebben gehoord en onze interesse zeker heeft opgewekt.

Hasta la proxima.