Guatemala

Het reistraject: vrijdagochtend stonden we op om 5h30 in een caraibisch dorpje in Nicaragua om de boot te nemen naar het vasteland. Aangezien we in de Caraiben zaten vertrok de boot uiteindelijk tegen 11 uur ‘s morgens. Ole. Dezelfde middag moesten we nog overstappen op een andere boot, namen we het vliegtuig, taxi, busrit van 17 uur, nog een taxi en kwamen dan uiteindelijk zaterdagavond (zo’n 40 uur later en 3 grensovergangen verder) in Antigua , Guatemala aan.
We hadden dus wel wat rust verdiend en besloten 3 nachten in Antigua te blijven. De stad is Unesco erfgoed en bijgevolg zeer authentiek. De stad bestaat uit kasseistraten, gekleurde huisjes in koloniale stijl, veel pleintjes, kerken en dit alles wordt omgeven door 3 grote vulkanen. Het deed ons aan Brugge denken, maar dan wel in centro-amerikaanse stijl.

Het is er vrij toeristisch en zo ook gezellig druk, zeker in het weekend. Het enige minpunt was dat het ‘s avonds best wel afkoelde tot 16 graden. Als je de locals en andere toeristen in lange jeans, schoenen en jas ziet rondlopen, vielen wij in teenslippers en blote benen wel wat uit de toon.

Daarna trokken we naar de highlands van Guatemala meer bepaald Lago de Atitlan. Een groot meer in de bergen eveneens omgeven door 3 (andere) vulkanen en vele kleine dorpjes. Het deed ons wat aan de alpen in de zomer denken, maar door de aanwezigheid van de Mayacultuur heb je wel het gevoel in een ander werelddeel te zijn. In de dorpjes dragen haast alle vrouwen en meisjes nog steeds de traditionele kledij, soms de mannen ook maar toch gevoelig minder.
Op elke straathoek worden er verse maistortillas gemaakt, een verplicht en heilig bestanddeel van elke maaltijd volgens hun religie. De Mayas zijn zeer gelovig, proberen zoveel mogelijk de tradities te behouden, zijn harde werkers (mais, koffie, vis en toerisme) zijn vrij rustig, verschrikkelijk klein en heel vriendelijk.

We deden een koffieplantagetour, gingen baden in warm vulkanisch water, bezochten met een boot een ander bergdorpje en kochten wat souveniers op de markt.

Tijd om terug naar de caraibische kust door te steken met een busrit van meer dan 12 uur. Onderweg stopten we bij de Mayaruines van Quirigua. Het zijn zeker niet de grootste of bekendste, maar wel met mooie gegraveerde tekeningen en wederom Unesco erfgoed. Voor Tom was dit een verplicht nummertje en voor Katrien genieten, ook als was het die dag zinderend heet.
Na een adembenemende bootrit op de Rio Dulce, een overnachting in het Garifunastadje Livingston en nog 2 bootritten in de caraibische wateren kwamen we aan in Belize. Maar later hierover meer na onze zeiltrip die morgen gaat beginnen en 3 dagen zal duren.

Groetjes